تعیین مدت در ازدواج موقت (صیغه)
بر اساس ماده ۱۰۷۵ قانون مدنی، ازدواج وقتی منقطع (موقت) است که برای مدت معینی واقع شده باشد. از مفهوم این ماده به دست می‌آید که اگر برای صیغه ازدواج موقت مدت تعیین نشده باشد، عقد ازدواج صحیح است و آن به عقد دائم تبدیل می‌شود.
اما گفته شده دسته دیگری از فقها عقیده دارند که در صورت مشخص نشدن مدت، ازدواج موقت باطل میباشد و تبدیل به ازدواج دائم نمی‌شود، زیرا در ازدواج موقت (صیغه) تعیین مدت شرط است، پس چنانچه عقد دارای این شرط نباشد باطل است.
ازدواج موقت
اگر چه قانون مدنی در ماده ۱۰۷۵ قول مشهور فقها را پذیرفته است اما به نظر می‌رسد قولی که نظر به بطلان عقد ازدواج موقت و صیغه در صورت عدم تعیین مدت دارد، صحیح‌‌تر به نظر می‌رسد.
خصوصاً اینکه زن و مرد اراده خود را برای ازدواج موقت با آثار آن در نظر داشته‌اند و حال آنکه در صورت عدم تعیین مدت و تبدیل شدن ازدواج موقت (صیغه) به ازدواج دائم، موجب ضرر به زن و مرد، خصوصاً مرد می‌شود مانند اینکه مجبور به پرداخت نفقه و خرجی می‌شود و نیز زن از مرد و بالعکس از همدیگر ارث ببرند و منظور آنها این نبوده است.
بر اساس ماده 1076 قانون مدنی، مدت ازدواج موقت (صیغه) باید کاملاً معین شود.
یعنی باید مدت طوری باشد که هیچ گونه ابهامی نداشته باشد و آغاز زمان و آخر زمان ازدواج موقت و صیغه کاملاً معین باشد حتی اگر مدت کم باشد مانند یک روز یا یک ساعت و یا مدت ازدواج موقت طولانی باشد مانند سی و چهل سال.
چنانچه در ازدواج موقت، مدت ذکر شود اما اول و آخر آن معین نشود مانند اینکه مردی زنی را به عقد ازدواج موقت خود در آورد به مدت یک سال اما معلوم نکند که آغاز یک سال از چه وقت است، بیان شده که ابتدای آن از زمان عقد محسوب می‌شود.
اما برخی دیگر از حقو‌قدانان اظهار می‌دارند، آغاز مدت ازدواج موقت، باید پیوسته به زمان انعقاد (بسته شدن) عقد موقت باشد و نباید جدای از آن باشد و به نظر می‌رسد نظر اخیر صحیح‌‌تر باشد.
وکیل طلاق
:: برچسب‌ها:
ازدواج موقت ,
صیغه ,
ازدواج ,
عقد ,
ازدواج موقت ,
ازدواج دائم ,
:: بازدید از این مطلب : 404
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
